Հայոց լեզու

Տնային աշխատանք 1.Կետերը փոխարինի՛ր հարմար շաղկապով կամ դերանունով:  Լեռնային հովիտներում գիշերը ձյուն է սպասվում, իսկ հովիտներում՝ անձրև:Աշուն էր, զովաշունչ ու պայծառ աշուն, երբ սովորաբար լինում է Արարատյան դաշտում:Այս ջրերը ձյան հալոցքից կամ հորդառատ անձրևներից վարարում էին, դաշտում բնական ավազաններ էին գոյանում:Կարդացի անունս մի ոտանավորի տակ և ինձ թվաց, որ իմ այդ ստորագրությունը ոսկե տառերով էր տպված:Երբ մինն ուներ, տասն եմ արել:Այն օրից, երբ գյուղ էր եկել, անցել էր ուղիղ մեկ ամիս:Հյուրերին առաջնորդեց դեպի տաղավարը, այն գտնվում էր բակի խորքում:Նա մեծահռչակ զորավար էր, ու երկրների կուսակալ:Այդ նույն ուղղությամբ չէին գնում,  միմյանց չէին հանդիպում:Երբ հնէաբանը, և թանգարանի տնօրենը նոր քննության գաղափարին չընդդիմացան:2.. Ըստ տրված կաղապարների` կազմի՛ր բարդ նախադասություններ: Եթե եես գնամ իմ մորաքրոչս մոտ, ես, ապա շատ ուրախ կլինեմ:Քանի որ դասերը առկա և հեռավար են անում, հետևաբար ես առկա եմ:Որովհետև նրա ուզածով էր ամեն ինչ լինում, ուստի նա է մեղավոր:Քանզի այսօր մրցույթ է լինելու, ուրեմն ես կմասնակցեմ։ 3.Բարդ նախադասությունը պարզեցրո՛ւ`  երկրորդական նախադասությունները հանելով: Գյուղի վերևում հին քարայրներ կան, որոնց շվաքում նախրից  հետ մնացած հորթերն են նստում:Եվ որովհետև այդ օրը Պանինը անտառ չպիտի գար (նա լսել էր, որ անտառապահը հիվանդ է), Ավին գերադաս համարեց մի շալակ ցախ տանել տուն:Կա ձմեռվա ճանապարհ, որ անցնում է արևկող տեղերով, վտակների ավազուտ հունով:Մանուկները գնում են ծանոթ արահետով, որովհետև մյուս կածանները նրանց անծանոթ են ու երկյուղալի:Գարնան մի գեղեցիկ առավոտ, երբ ամեն ինչ աշխույժ և դուրեկան է թվում, Անժիկն ու մինա բիբին գնացին դեպի ձորակ: